Sinds mensenheugenis begint het groepsweekend op vrijdag bij De Bison of ergens op een klam en nat kampeerterrein (“maar wel een toffe omgeving”) met het in het donker verplaatsen en verslepen van allerlei zware zut gevolg door het opzetten van tenten. Dit jaar echter niet. Mede ingegeven door de stormachtige ervaring vorig jaar, was de keuze gevallen op een groot, opgebouwd en wel, warm gebouw op het terrein van Scoutingkampeerterrein Buitenzorg Baarn. Het verschil met voorgaande jaren werd meteen duidelijk. Was de vrijdagavond altijd gevuld met noeste arbeid, dit maal moesten de rowans en leiding een programma voorgeschoteld krijgen. Zodoende begon de avond met een Mens-Erger-Je-Niet toernooi waarna de overgang naar 30-seconds spel welhaast naadloos was.
Na een avondje slapen, heerlijk comfortabel op een bedje in plaats van een luchtbed, begon iedereen voor de verandering eens uitgerust aan de eerste echte dag van een groepsweekend. Nadat het ontbijt achter de kiezen was en de afwas gedaan, kon het groepsweekend echt beginnen. De welpen, scouts en de rest van de leden kwamen binnendruppelen, hoefden weinig klaar te leggen wat betreft slaapspullen en dus werd al gauw het weekend geopend, behulpzame ouders met luchtbedpomp in de aanslag in vertwijfeling achterlatend. De eerste activiteit zou bepalend worden voor de met wie men de rest van het weekend wel en wee zou delen. Met behulp van een soort van slagzin en samen met andere hints, ontdekte iedereen met wie zij een groepje vormde. Het groepje dat als eerste compleet was won het spel en kreeg zodoende de eerste punten voor de strijd die de rest van het weekend zou duren. Na de lunch ging het pas echt los. Eerst maakte en verzon elk groepje een vlag en een yell waarna, geïnspireerd door de paralympics, zich gedurende de rest van de middag zich een strijd ontspon met all-time classics als hinkel-voetbal, goalball, zitvoetbal en koekhappen. Dankzij een aantal bestuursleden met een dubbelrol als deelnemer en kok, stond er om stipt 18uur een heerlijke warme maaltijd op tafel. Na een uitgebreide corveedienst, was het tijd voor een ouderwets potje smokkelspel waarbij de scoutsleiding de rol van douane een nieuwe dimensie gaf.
De avond eindigde bij het vuur waar onder het genot van een warme choco werd geluisterd naar een verhaal van ons aller hopman Inno. Terwijl de welpen naar bed gingen, werden de scouts en rowans gedropt waarna zij uren later ook naar bed konden.
De zondag begon traditioneel; met een ontbijt. Daarna gingen de ‘games’ verder, vandaag met de highlandgames. Mannelijke sporten dus. Paalwerpen, jerrycan tillen, spijker slaan. Dat soort. Samen met de scores van de spellen op zaterdag, ontstond zo een eindstand en werden dus diegenen bekend die zich onbetwist de sportiefste van De Bison mogen noemen.
Na een sportieve lunch en een potje stratego met de hele groep, werd het weekend afgesloten en ging iedereen moe en voldaan naar huis.